Vallei van de vijand

Als we uit ons keukenraam kijken, zien we een vallei. De vallei strekt zich uit, net buiten de rand van de grote Aziatische stad waar wij wonen. Het is meer een dorp dan een buitenwijk met eenvoudige huizen langs onverharde straten. Veel mensen die in de vallei wonen horen bij het moslimvolk ‘Musuh’ wordt genoemd, wat in een lokale taal “de vijanden” betekent. 

Ons team heeft al jaren gebeden voor mogelijkheden om het Goede Nieuws te delen met de mensen van de Musuh. We hebben langs hun straten gelopen en geprobeerd om onszelf voor te stellen aan de mannen en vrouwen daar. Maar het is een gesloten gemeenschap en mensen tonen weinig belangstelling voor buitenstaanders. We werden nooit verwelkomd door hen.

We besloten daarom om tijdens de ramadan, de islamitische vastenmaand, als team te vasten en te bidden voor open deuren en mogelijkheden om met hen te delen over Christus. Terwijl mijn echtgenoot Wei en ik vasten, voelden we ons moedeloos. We worstelden met het leren van de taal. Veel van onze beste lokale vrienden waren onlangs verhuisd en het lukte ons niet om nieuwe vriendschappen op te bouwen. Ook gaven we onze twee kinderen thuisonderwijs, wat op sommige dagen voelde als het managen van een circus.

We sleepten ons  door de eerste twee weken van ons vasten. Toen kregen we een doorbraak. Deze werd veroorzaakt door het lid van ons huishouden waarvan je dat het minst zou verwachten, Hedgie de egel, ons geliefde huisdier.

Een egel in nood

Egels komen van oorsprong voor in dit gebied. Toen we de onze vonden in de vorige lente, was het arme dier op de rand van de dood. Onze kinderen overtuigden ons om hem mee naar huis te nemen en we hebben hem verzorgd tot hij weer gezond was. We voerden Hedgie met kattenvoer, en hoewel dit niet zijn gebruikelijke dieet was, deed hij het hier goed op.

Op een dag, ging ons gezin erop uit om het oude fort van de stad en de omliggende tuin te ontdekken. Het was warm en er waren slechts een paar lokale gezinnen, omdat het in het midden van de Ramadan was. Toen we over de tuinpaden wandelden zagen onze kinderen een duizendpoot. “Een vers maal voor Hedgie!” riepen ze enthousiast, terwijl ze door hun knieën gingen om hem beter te bekijken.

We zochten een bakje om de duizendpoot te vangen. Wei pakte één van onze waterflessen die bijna leeg was en deed de dop eraf om het resterende water op te drinken. Toen stopte hij, want hij bedacht zich dat het Ramadan was. Tijdens de vastentijd zou het ongevoelig zijn om te eten of drinken te midden van de moslimgezinnen.

Snel deed hij het water in een andere fles en bukte om de duizendpoot te vangen. Nu het volgende maal van Hedgie was veilig gesteld, keken we op en ontdekten dat een geamuseerde politieagent onze verrichtingen had gevolgd. De man lachte toen we uitlegden dat de duizendpoot voor ons huisdier, de egel, was. Onze kinderen boden aan om met Hedgie naar het huis van de agent te komen zodat zijn kinderen met hem konden spelen.

Terwijl we verder kletsten ontdekten we dat Taufik, de agent, tot de Musuh behoorde en vlak bij ons woonde in de vallei waar we al lang voor baden. Met dank aan Hedgie kregen we vrienden in de vallei van de vijand!

Nieuwe vrienden

We raakten snel bevriend met Taufik. Onze kinderen spelen samen voetbal. We delen maaltijden bij elkaar thuis. De vrouw van Taufik, een conservatieve vrouw die van top tot teen in het zwart gekleed gaat, is mijn nieuwe taaldocent. Ze leerde mij ook hoe ik speciale lekkernijen voor de Ramadan kan maken. Toen Wei een week op reis was, lette Taufiks gezin op mij en de kinderen. Dit is echt het soort gezin dat we graag wilden ontmoeten en waar we voor hadden gebeden.

Onlangs nodigde Taufik ons uit voor een huwelijk in de familie. Verschillende honderden mensen uit de Musuh waren daar. Ze gaven ons de ereplaatsen vooraan in de zaal. En sindsdien lijkt het alsof we vrienden zijn van alle Musuh. Iedereen weet wie we zijn. 

Met deze nieuwe vriendschap hebben we mogelijkheden om het Woord te zaaien. Taufik en verschillende anderen lezen de Bijbel met ons en worden aangetrokken door Jezus Christus. Zelfs de broer van Taufik, een gerespecteerd islamitische leider onder de Musuh, staat open voor het Goede Nieuws. Als hij de Redder aanneemt zullen er naar alle waarschijnlijkheid anderen zijn voorbeeld volgen. 

Gebedsverhoring

We hadden zo lang gebeden voor de Musuh zonder ooit enig merkbaar contact te leggen. Maar door de ontmoeting met Taufik hebben we veel meer relaties kunnen leggen met de Musuh. Met dank aan Hedgie, kent de hele vallei van de vijand ons en noemen ze ons vrienden.

En terwijl we het Woord onder hen zaaien, bidden we dat het hele volk het Woord zal accepteren en vrucht draagt voor het Koninkrijk.

‘Maar er zijn ook mensen die zijn als het zaad dat op goede grond is gezaaid: zij horen het woord en aanvaarden het en dragen vrucht, sommigen dertigvoudig, anderen zestigvoudig en weer anderen honderdvoudig.’ (Marcus 4:20)

Bid mee

Dank God voor de creatieve openingen die Hij geeft om het Goede Nieuws te brengen onder gesloten volken! Moslims zien de ramadan als een tijd van bezinning en het actiever zoeken naar God. Bid jij mee dat deze zoekende mensen Jezus ontmoeten en Hem gaan volgen? Bestel dan de 30 Dagen Gebedsgids en bid mee!