Het regent niet vaak in de Sahara. Maar wacht totdat de regen komt! Als dat gebeurd, kan je nauwelijks geloven wat je ziet. Ik heb dat slechts twee keer meegemaakt in de tijd dat ik in de woestijn woon. 

Mijn thuis in de woestijn is ver weg van Midden-Amerika, waar mijn kerk 30 jaar geleden begon te bidden voor de Hazani, een onbereikt moslimvolk dat woont in Noord-Afrika. In die tijd kende niemand in onze kerk een moslim. Maar we voelden de last om hen het Goede Nieuws te brengen en adopteerden het Hazani volk om voor te bidden.

Uitwisseling met de Hazani

Met hulp van Frontiers, legde mijn kerk contact met een achtergestelde Hazani-gemeenschap in Noord-Afrika. We ontdekten dat de Hazani op zoek waren naar manieren om hun kinderen een beter begrip van de wereld te bieden. Iemand stelde voor om de Hazani kinderen in de zomer bij Amerikaanse christelijke gastgezinnen te laten logeren. 

“Andere moslims helpen ons niet echt,” redeneerden de Hazani-leiders. “Laten we deze Amerikaanse christenen een kans geven.”

In de eerste zomer waren negen gezinnen van mijn kerk een gastgezin voor deze kinderen en dat was het begin van een relatie van tientallen jaren tussen mijn kerk en de Hazani.

Na een aantal jaren, nodigden leiders van de Hazani onze kerk uit om kortetermijn teams te sturen en meer kinderen tot zegen te zijn. Als kerk wisten we nog steeds weinig over het delen van Jezus met moslims. Maar we wisten dat we konden gaan en hen konden liefhebben. 

Meer dan 25 mensen gingen mee op deze eerste reis. Het was in juli als het elke dag 45 graden is. Er was geen elektriciteit en eten was op rantsoen. Maar aan het eind nodigde de Hazani leiders onze kerk uit om vaker teams te sturen.  

“Jullie houden van onze kinderen,” zeiden ze. “Jullie behandelen iedereen hetzelfde. Jullie klagen niet over het eenvoudige eten en onze eenvoudige huizen. We hebben nog nooit mensen zoals jullie gezien, en we weten dat jullie voor God werken. Kunnen jullie voor langere periodes komen?

Van korte naar lange termijn

Nadat ik mijn studie had afgerond in het begin van de jaren 2000, ging ik met mijn kerk mee naar de Hazani-gemeenschap. Zeven jaar lang bracht ik het grootste deel van elke lente en herfst door met Engelse les geven, investeren in kinderen en mensen liefhebben. 

Toen ging mijn kerk een samenwerking aan met Frontiers om een team vanuit de kerk te sturen dat fulltime onder de Hazani ging leven. Ik gaf mijn baan in de Verenigde Staten op en sloot me aan bij het team. Een jaar later werd ik teamleider. 

Ik woon inmiddels verschillende jaren onder de Hazani. Mijn kerk heeft in tientallen jaren honderden mensen op korte termijn reizen gestuurd om zaden van het Goede Nieuws te zaaien en om de liefde van Jezus voor de Hazani te tonen.

Dorre grond

Tot nu toe zijn er nog steeds geen kerken en geen gelovigen. Na tientallen jaren van samenwerking en investeren begon ik me af te vragen of we alle zaden voor niets op deze droge grond hadden gestrooid. Het leek er echt op.

Maar mijn teamgenoten blijven horen dat God zegt dat Hij iets nieuws doet. Zoals in Jesaja 43: 18-19 staat, “Blijf niet staan bij wat eertijds is gebeurd, laat het verleden nu rusten. Zie, ik ga iets nieuws verrichten, nu ontkiemt het – heb je het nog niet gemerkt? Ik baan een weg door de woestijn, maak rivieren in de wildernis.”

Als team en als kerk hebben we ons toegewijd aan het voorbereiden van de grond van de harten van de Hazani door gebed en vasten, zodat de geestelijke zaden die we zaaien in vruchtbare grond zullen vallen.

Regent het ooit in de Sahara?

Onlangs bezochten we een ander land en  een vrouw vroeg mij, “regent het ooit in de Sahara?” “Niet vaak”, vertelde ik haar. “Ik heb slecht twee echte grote regenbuien gezien tijdens al mijn jaren bij de Hazani.”  

“Ik heb gehoord dat na een regenbui in de woestijn een heleboel planten plotseling opkomen,” zei mijn nieuwe vriendin. “Is dat waar? Gebeurt dat echt?”

“Ja, dat is waar,” antwoordde ik. Ik vertelde haar dat ik na een regenbui naar het platteland ging en zag dat het oranje zand overal bespikkeld was met paarse bloemen. Na een andere grote regenbui zag ik gras opkomen tussen alle huizen in de gemeenschap.

“Wat bizar om te bedenken dat die zaden daar de hele tijd hebben gelegen in afwachting van de regen,” mijmerde ze.

Al het zaad wat de kerk heeft gezaaid is niet verspild. We planten zaden van waarheid. We bidden en vasten en roepen het uit tot God om geestelijke regen te sturen om de grond open te breken. En wanneer Hij die regen stuurt valt het op sluimerend zaad dat klaar is om tot leven te komen.

In deze langetermijn samenwerking met Frontiers heeft mijn kerk gedurende dertig jaar gebeden dat de Hazani Jezus Christus zullen aannemen. Een kerk onder de Hazani bestaat nog steeds niet, maar totdat de regen komt blijven we zaaien, bidden en vasten zodat deze binnenkort zal ontstaan.

Bid mee met dit team.

• Bid dat de zaden die gezaaid zijn onder de Hazani een grote oogst zullen brengen.
• Vraag God om velen ertoe aan te zetten om trouw te bidden en te vasten totdat Zijn geestelijke regen neerdaalt op de Hazani.
• Bid voor meer kerken die een vruchtbare samenwerking zullen aangaan met Frontiers om teams vanuit kerken uit te zenden naar de minstbereikte moslim bevolkingsgroepen.

Omarm een Volk

Zou jij ook samen met je kerk gericht willen bidden voor een moslimvolk? Kijk dan eens bij Omarm een Volk voor meer informatie.