Ik zie het steeds meer als mijn doel om niet als Paulus te zijn, maar om een Paulus te vinden. Kan ik zo trouw zijn als Ananias en de man bezoeken die God me aanwijst om het evangelie aan moslims te preken? Zelfs als het lijkt alsof hij me eerder zou vermoorden dan het goede nieuws brengen?

Voordat Saulus zijn naam veranderde naar Paulus werd hij verblind door een fel licht terwijl hij onderweg was naar Damascus. Hij werd naar een huis geleid waar hij drie dagen verbleef zonder dat hij iets kon zien. Hij moet verbijsterd zijn geweest. ‘Wat is er zojuist gebeurd?’ moet hij zich vaak afgevraagd hebben in die dagen. Zijn wereld op de kop en letterlijk verblind door God. Dan komt er op de derde dag na dit voorval ook nog een bezoeker, Ananias, met een boodschap van God.

Ananias gaat naar Saulus en brengt daar de boodschap die God hem gegeven heeft en vertrekt weer. Wij als lezers van de Bijbel horen nooit meer wat over Ananias. We horen veel over Paulus. Hoe hij kerk na kerk plant en we lezen nu nog uit zijn brieven in het Nieuwe Testament. De boodschap die Ananias kreeg moet hem ongeloofelijk in de oren geklonken hebben:

Ga, want hij is het instrument dat ik gekozen heb om mijn naam uit te dragen onder alle volken en heersers en onder al de Israëlieten.
Handelingen 9:15

‘Moet ik echt naar Saulus? Die man die jaagt christenen de dood in!’ Hoe zou dit gegaan zijn vraag ik me wel eens af. Zou hij direct gehoorzaamd hebben, had hij een paar dagen nodig van bidden en vasten of was hij meer als de profeet Jona die na heel erg tegenstribbelen toch gehoorzaamde?

‘Misschien moeten we onszelf meer gaan zien als Ananias in plaats van Paulus.’ Die uitdaging kreeg ik onlangs van Ronald, één van onze werkers uit Afghanistan. Hij zei: ‘Ik zie het steeds meer als mijn doel om niet als Paulus te zijn, maar om een Paulus te vinden. Kan ik zo trouw zijn als Ananias en de man bezoeken die God me aanwijst om het evangelie aan moslims te preken? Zelfs als het lijkt alsof hij me eerder zou vermoorden dan het goede nieuws brengen?’.

Kan ik zo trouw zijn als Ananias en de man bezoeken die God me aanwijst om het evangelie aan moslims te preken? Zelfs als het lijkt alsof hij me eerder zou vermoorden dan het goede nieuws brengen?

Sleutelpersonen

Ronald en zijn familie wonen nu ongeveer 10 jaar in Afghanistan, een gesloten land. (een land dat verbiedt of beperkingen stelt aan het delen van het evangelie) Hij en andere werkers zijn begonnen op het zendingsveld met de gedachte om net als Paulus te zijn, predikers van het evangelie. Nu ze een langere tijd werken met lokale mensen komen ze sleutelpersonen tegen. Mannen zoals Paulus of Cornelius, vrouwen zoals Lydia, echtparen zoals Priscilla en Aquila. Ze spreken de lokale taal en begrijpen de cultuur.

Het vinden van een hedendaagse Paulus of Priscilla en Aquila zorgt voor veel meer potentie. Door hen heen zien we waarschijnlijk meer kerken geplant worden in moslimgemeenschappen dan wanneer we dit zelf proberen. Wat maakt het dat wij denken dat de manier waarop Paulus een discipel werd van Jezus uniek was voor de eerste eeuw? Dat er nu geen Ananiassen en Paulussen meer zouden zijn of kunnen zijn? Belooft Jezus niet dat de Geest vandaag hetzelfde werk doet? Ik weet dat het Bijbels is om als Paulus te zijn, maar is het niet even Bijbels om als Ananias of Barnabas te zijn? Ik denk het wel!

Geschreven door onze Amerikaanse collega Bob Blincoe

God kan ons gebruiken om de sleutelpersoon of sleutelpersonen te vinden in moslim gemeenschappen die hun families en landen zullen veranderen en vrijheid brengen in Christus.  

Bid je ook mee voor sleutelpersonen?