Op ontdekkingsreis met werkers in voorbereiding
Richard en Iris zijn werkers in voorbereiding, van Frontiers. Met hun twee kinderen zetten ze binnenkort de stap om in een land te gaan wonen, dat hoort bij de Balkan.
In deze blog nemen zij ons mee op hun reis naar dit land. Met het doel teams te bezoeken waar ze zich bij aan zouden kunnen sluiten.
De eerste dagen
De reis begint! We gaan met de auto, want ‘ons’ land ligt nog net in Europa. We hebben er zin in, en onze twee kinderen ook. We zingen, kletsen en kleuren en plakken. We zijn erg nieuwsgierig wat deze reis ons zal brengen, en genieten ondertussen van het prachtige uitzicht in de bergen.
Na een lange heenweg komen we over de grens ons land binnen. We rijden meteen naar vrienden die we al jaren kennen in dat land. Dit is namelijk niet de eerste keer dat we hier komen. Wel de eerste keer met de gedachten om hier te wonen.
Alles is meteen anders. De huizen, de wegen, maar ook hoe de mensen rijden. Mijn man doet hard zijn best om niet geraakt te worden. Tijd voor een mindset-switch. Het gas en de rem worden hier iets meer gebruikt dan in Nederland. In alle hectiek rijden we ook nog over een klein poesje die net besloot over te steken. We voelden ons best schuldig. Toen we aan onze vriend vroegen of we er wat mee moesten doen: aangeven, opruimen wat dan ook, zei onze vriend: “Is jullie auto nog heel?” Goed. Duidelijk. Hier gebeurt het dus vaker, en het kan ook een zwerfpoes zijn.
Het eerste team
Na een nachtje slapen rijden we door naar het eerste team. We rijden op een onmogelijke weg naar boven, maar onze auto doet het prima. Mocht je nog een nieuwe auto zoeken: Citroën Picasso, aanrader!
Als we aankomen worden we verwacht met een tafel vol eten. We leren de teamleiders kennen, hun gezin en een ander teamlid. De dag daarna ontmoeten we het hele team. Wat een prachtig team met veel kinderen en mooie mensen.
We hebben samen een gebedsmoment, waar ook best kwetsbare dingen worden gedeeld. Een teamlid vertelt dat het praktische leven hier soms niet makkelijk is. Het is oktober, en iedereen spaart nu hout voor de winter. Zonder hout voor in je kachel wordt het een erg koude winter.
De volgende dag gaat mijn man een teamlid helpen met het bouwen van een huis. Zijn hulp was erg welkom! Ondanks veel drank- (mijn man zag daar maar vanaf) en koffie momentjes (wat nooit teveel kan op een dag), vergeten spullen en water wat nog gehaald moest worden, is het hen toch gelukt. Wat een ervaring! Maar leerzaam en goed om mee te maken.
Waarom we naar dit land gaan
We zijn ook nog even als toerist in de stad geweest. Als het gebedsmoment begint, horen we overal om ons heen de moskeeën oproepen om te bidden. Dit geeft ons een moment van besef: deze mensen moeten weten dat God naar hen op zoek is!
Gebedspunten
- Dank dat Richard, Iris en hun kinderen, bereid zijn te gaan, hun leven te delen met de mensen op de Balkan. Hen over Jezus te vertellen.
- Bid voor hen als ze zich voorbereiden op hun vertrek. Het afscheid dat hierbij komt kijken. Veel zaken die geregeld moeten worden, als huisvesting, papieren, enz.
- Bid voor het land, een prachtig land met mooie mensen. Maar er is ook veel gebrokenheid, armoede en hopeloosheid. Bid dat Gods vrede en liefde de harten van deze mensen zal vullen.
Lees hier deel 2 van het dagboek: meer over het team.
Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!
