Jasmijn is uitgezonden! De laatste blog was in de week van haar vertrek; nu is ze aangekomen en schrijft ze jullie vanaf het Arabisch Schiereiland. Lees in de blog van vandaag hoe ze vertelt over haar eerste ervaringen.

“De reis ging voorspoedig. In de avond kwam ik aan. De eerste week werd ik volop ondergedompeld in de nieuwe cultuur. Vandaag neem ik je mee in mijn eerste taalblunder, tijdens mijn derde dag.

Hennafeest

De dag na mijn aankomst hadden de buren een grote tent laten opzetten. Je weet wel, zo’n grote feesttent waar wel tweehonderd man in kan. Midden op de straat naast hun huis. De centrale doorgangsweg van de wijk wel te verstaan. Alle buren waren uitgenodigd. Ik bedoel: alle vrouwelijke buren.

Het was hennafeest. Een feest dat ze organiseerden omdat de dochter een week later zou trouwen. Vrouwen zaten in kringetjes in prachtige kleurrijke gewaden vol glimmende details. In hun midden lagen grote grijze schalen met rijs en kip. Daarnaast een kom water om je rechterhand in te wassen. Het viel mij meteen op dat ieder een eigen puntje van de schaal toe-eigende. Onafgesproken had iedereen zijn eigen deel.

Wat zeg ik?

Om-en-om gingen groepjes vrouwen naar voren om de toekomstige bruid te bewonderen. Daar sta je dan tegenover haar. Wat moet je op zo’n moment zeggen? Je snapt mijn ongemak wel. Gelukkig zijn er op zulke momenten kinderen, met wie je ongegeneerd via handen en voeten kan praten. En zo leerden een kindje mij al snel de vraag te stellen: Hoe heet jij? Blij als ik was, kon ik nu aan anderen vragen naar hun naam.

De kick-off party

Twee dagen later organiseerden we met ons team een kick-off party voor de buurt; een groot feest met eten, activiteiten en een springkussen. We voelden ons vereerd dat er mannen en vaders kwamen die het feest compleet maakten door hun trommels te bespelen. Ikzelf was in de clubruimte, om daar aan tienermeiden te laten zien hoe hun clubruimte eruit zou zien als ze mee wilden doen met de club die we geven. Natuurlijk paste ik vol vertrouwen mijn eerst geleerde zinnetje toe: Hoe heet jij? Ik meende dat het mijn accent was waarom ze wat verbaasd naar mij keken.

Mijn eerste taalles

Per dag leer ik ongeveer vijftig woorden Arabisch. Een mooie uitdaging. Zeker omdat ik er meteen al achter kwam dat woorden veranderen zodra jij het als vrouw zegt, als groep zegt, het tegen een man, vader, kind of wat voor andere vorm dan ook zegt. Beschaamd trok ik al snel de conclusie dat ik had geleerd te zeggen: “Hoe heet jij (jongen)?”. Je snapt nu wel waarom die tienermeisjes mij verbaasd aankeken. Het was in eerste instantie niet mijn accent…”

Voordat Jasmijn vertrok naar het Arabisch Schiereiland, hielp ze ons op kantoor met het schrijven van verhalen. Nu ze uitgezonden is, hebben wij daar een vacature voor. Wil jij ons helpen om verhalen te (her)schrijven, of ben je geinteresseerd in een van onze andere vacatures? Kijk snel op de website of er iets voor jou bij zit en neem contact met ons op!