Gertjan en Esther zijn al twintig jaar werkers in verschillende moslimlanden. Dit is het vervolg op deel 1 van hun verhaal over hoe God hen heeft geleid naar verschillende landen.

De enige buitenlanders in een stad van bijna een miljoen mensen

“In het buurland waar we huisgroepen waren gestart met gezinnen die Jezus leerden kennen, trokken we op met Dilshad. Dilshad was tot geloof gekomen, trouwde en keerde met zijn gezin terug naar zijn geboorteland. We gingen bij hem op bezoek en het drong opnieuw tot ons door dat dit gebied de Heer Jezus nodig heeft.”

Inmiddels was het veilig genoeg voor Esther en Gertjan om ook terug te keren naar dit gebied. Zij hebben geen kinderen. Andere teamleden besluiten een andere kant op te gaan. Gertjan en Esther vormden met Dilshad en zijn gezin een huiskring. Ze zijn op dat moment de enige buitenlanders in een stad van bijna een miljoen mensen. “We hebben allerlei dingen gedaan, zoals werken onder vluchtelingen en het starten van een kleuterschool.

Een islamitische kleuterschool

“We zochten naar de beste manier om een zelfvoorzienende zaak te beginnen die tegelijkertijd grote impact zou hebben op de maatschappij. 

We zagen dat er in de provincie maar tien procent van de kleuters naar een kleuterschool gingen. Dit kwam vaak omdat er geen gebouw beschikbaar was, of geen geld en goede onderwijzers. We begonnen met niets, maar in vijf jaar tijd is de school gegroeid naar 200 kinderen.” 

“De onderwijzers kwamen uit het land zelf. Ze kregen een wekelijkse training via Skype van een Nederlandse kleuterschool lerares. Zij heeft ook een maand fysiek op de kleuterschool meegedraaid. De school was 100% islamitisch. De koran en islam stonden centraal. Het het leerplan was gericht op kritisch denken, als voorbereiding op het leven op de basisschool. Leraressen kregen Bijbelverhalen mee en in de boeken en lesmateriaal waren vooral verhalen uit het Oude Testament beschikbaar. Kerst werd elk jaar gevierd.”

Een vrouwenwereld

“Het is een vrouwenwereld en mensen stonden eerst raar te kijken dat ik, Gertjan, me ermee bemoeide. Naast leiding geven aan de leraressen was het vooral omgaan met ouders, vijf buschauffeurs en contact onderhouden met het Ministerie van Onderwijs. Verder het regelen van de elektriciteit en belasting, dat lag mij beter dan Esther. Bij ons vertrek hebben we de school kunnen verkopen aan Dilshad die nu in België woont. Hij stuurt de school op afstand aan. Hij hoopt in afzienbare tijd weer terug te keren naar zijn stad om het Goede Nieuws te verkondigen, met de kleuterschool als basis.”

Loslaten en vasthouden

“Ons hart ligt in het land van Dilshad. Helaas was het voor ons niet langer veilig. We moesten weer vertrekken en het werk loslaten. Nu wonen we ergens anders in het Midden-Oosten en doen ontwikkelingswerk en geven onderwijs aan reizigers. Ook zijn we betrokken bij een trainingsschool voor gelovigen met een moslimachtergrond die opgeleid worden om terug te gaan naar hun geboorteland. Online zijn we actief in een team dat Bijbelstudies verzorgt. Als iemand na drie weken interesse blijft tonen voor het Goede Nieuws, is mijn rol om hem in verbinding te brengen met iemand in zijn eigen omgeving die gelooft.”

“Toch missen we onze vrienden in het land waar we eerst zaten. We houden contact met hen via de sociale media. Als westerling ben je interessant voor mensen. Zij zijn nieuwsgierig naar ons leven. We zijn vaak een brug voor hen om Engels te leren of misschien naar het buitenland te kunnen. In dit land waren wij vaak de eerste christenen die mensen ontmoetten. Er is honger naar woorden van God, maar er zijn ook gemengde motieven. Zodra ze merkten dat we om ze gaven, maar tegelijkertijd niet konden helpen met emigratie of door geld te geven, viel zo’n 70 procent van de relaties weg. De overige 30 procent wilde echt meer over de Here Jezus weten.”

Niet ons plan maar Gods plan

Gertjan en Esther zijn voorbeelden als het gaat om de volharding en flexibiliteit die nodig is om Gods plan te volgen, ook als het anders gaat dan je zelf bedenkt of wenst. Ben je benieuwd naar meer ervaringen van veldwerkers? Denk je erover om zelf te gaan? Meld je dan aan voor onze Kennismakingsdag zaterdag 13 november.