Annemiek is taaldocente en doet in haar vrije tijd vertaalwerk voor Frontiers. Zij heeft op verschillende manieren contact met moslims.

Een verrijking

“Het dienen van moslims is een enorme verrijking in mijn leven. Het doet mij stilstaan bij hoeveel God mij gegeven heeft. Ik leer meer en meer Zijn bewogenheid voor verschillende bevolkingsgroepen kennen. Niet alleen in mijn vrije tijd bezoek ik moslims, maar ik ben ook in contact met ze vanwege mijn werk als taaldocente. Tijdens de lessen die ik geef ontmoette ik een jongeman uit Syrië: Anouar. Toen we kennismaakte, was het voor hem erg belangrijk te benadrukken dat hij geen Syriër is, maar Palestijn.

De eerste die heeft gevraagd hoe het gaat

In het begin lijkt hij wat onbenaderbaar, een stoere jongen met een wat harde uitstraling. Hij verzuimt nog weleens en ik besluit om hem daar na de les op aan te spreken. Hij verwacht een uitbrander, maar na een kort schietgebedje vraag ik hem: “Hoe gaat het met je?”. Dat ontdooit hem en hij vertelt over verschillende dingen waar hij mee worstelt. Na een tijdje zegt hij: “U bent de eerste die heeft gevraagd hoe het met mij gaat.” Hij is zichtbaar geroerd. Hij nodigt me uit om bij hem op bezoek te komen, samen met mijn echtgenoot. Ik merk dat Anouar dit heel graag wil en ik besluit op zijn uitnodiging in te gaan.

Als eerste Nederlanders op bezoek

De lesdag voor het bezoek blijkt al dat Anouar er trots op is dat wij komen. Hij zegt aan het eind van de les, duidelijk hoorbaar voor iedereen: “Tot zaterdag, ik wacht op jullie!”

Hoe kan jij laten merken aan een vluchteling dat jij diegene ziet?

Tijdens het bezoek worden we gastvrij onthaald. We krijgen koffie en hij heeft een tafel vol met nootjes, rozijnen, en diverse koekjes, mooi gesorteerd op schalen. Tijdens dit bezoek vertelt Anouar verheugd dat wij de eerste Nederlanders zijn die bij hem op bezoek komen. Hij woont op dat moment al 2,5 jaar in Nederland.

Een minderheid in Syrië

In zijn woonkamer hangt de vlag van Palestina, zijn land. Hij is trots op zijn afkomst, maar heeft ook te maken gekregen met mensen die hem door zijn afkomst minder waard vinden. De vrouw waar hij zich mee wilde verloven kreeg geen toestemming van haar Syrische ouders om met hem te trouwen. Hoewel ze veel van elkaar hielden. De reden: hij is Palestijn. In Syrië ben je als Palestijn een minderheid, waar veel mensen op neerkijken. Je hebt veel minder rechten, woont in bepaalde delen van het land en krijgt geen geldig reisdocument. Hij is in Syrië geboren, zijn ouders ook, toch geldt hij als stateloze vluchteling.”

Zie jij die vluchteling?

Vanwege de maatregelen omtrent het coronavirus ervaren we allemaal wat het is om veel minder sociaal contact te hebben. Voor veel vluchtelingen in Nederland zoals Anouar, is eenzaamheid en zich niet gezien voelen veel vaker de realiteit. Hoe kan jij laten merken aan een vluchteling dat jij diegene ziet?

Gebedspunten

• Bid voor de vele statelozen. Mensen die officieel niet bestaan, die nergens recht op hebben. Bid voor recht en verbetering van hun situatie.
• Bid dat ze de Vluchteling die voor hen aan het kruis is gegaan mogen ontmoeten als hun Verlosser.
• Bid dat ze weten dat ze bij het Koninkrijk horen. Bid dat ze hun eeuwige verblijfsstatus daar zullen krijgen.