Een vredestichter zijn
Mensen schoven langs mijn vriend Sanjay en mij toen we op weg waren door een beroemde oude straat in onze stad. We werden opgeslokt door de golven van voetgangers, riksja’s en auto’s. We voerden een ongedwongen gesprek boven de oproepen van verkopers uit, die met elkaar wedijverden om klanten te trekken. Een enorme moskee verlichtte de hemel en de gelovigen stroomden het gebouw uit toen ze het nachtelijke gebed verlieten.
Een verstoorde relatie
Sanjay en ik sloegen een steegje in en volgden het tot we bij mijn favoriete kebab restaurant aankwamen. We gingen naar binnen, de warmte van de drukke ruimte was een heerlijk welkom na de kille nachtlucht. We vonden een vrije tafel en gingen zitten terwijl we genoten van onze kebabs. Sanjay richtte het gesprek op serieuzere zaken.
“Mijn ouders hebben een huwelijk voor me geregeld,” vertrouwde hij me toe. “Maar het gaat niet goed. Mijn ouders en de ouders van mijn verloofde kunnen niet met elkaar opschieten. Alles zou kunnen mislukken. Het is erg stressvol.”
Ik knikte en moedigde hem aan om door te gaan.
“Ik ben teleurgesteld over de manier waarop ze mijn huwelijk hebben geregeld. Dat van mijn broer was veel beter geregeld.” Tranen welden op in zijn ogen. “In alle chaos is de relatie met mijn ouders erg gespannen geworden. Ik weet niet wat ik moet doen.” Hij liet zijn schouders zakken. “Alles lijkt uit elkaar te vallen.”
Wat God hierover zegt in de Bijbel
Ik zuchtte en voelde met mijn vriend mee. “Ik weet niet wat ik moet zeggen, behalve dat ik je wijs op wat God zegt,” waagde ik het erop. Sanjay was de afgelopen maanden een volgeling van Jezus geworden en wilde graag vertrouwen op de woorden van de Bijbel.
“Wat zegt Hij?” vroeg Sanjay. Ik haalde mijn telefoon tevoorschijn en tikte op mijn Bijbel-app. Samen lazen we Schriftteksten over het vertrouwen op God. “Ik zou God willen vertrouwen.” Sanjay steunde zijn kin in zijn hand. “Ik weet alleen niet hoe dat eruit ziet.”
Ik dacht even na. “Weet je nog dat je me je taal leerde spreken?” Hij knikte. “Het is een paar jaar geleden.” “Weet je nog die keer dat je me probeerde te helpen en we ruzie kregen?” Hij grimaste, de zure herinneringen weerspiegelend die ik ook aan het voorval had. “We hebben elkaar die dag veel pijn gedaan.” Hij slaagde erin zacht te glimlachen. “Maar toen verontschuldigde je je. Je zei dat je me als een broer beschouwde en dat je niet wilde dat onze vriendschap zou eindigen. We hebben het goedgemaakt.” “Precies.” Ik wachtte tot dit voorbeeld tot hem was doorgedrongen. “Wat denk je dat God zou willen dat je doet in de situatie met je ouders?”
Terwijl Sanjay stappen in geloof zet in zijn relaties met anderen, leert hij om God te vertrouwen in het onbekende.
“Families hier doen dit niet.”
Sanjay staarde naar de koude restjes op zijn bord. “Vrede zoeken met mijn ouders.” Hij schudde zijn hoofd. “Maar hoe?” Ik glimlachte. “Zou het helpen om te oefenen? Wat dacht je ervan als ik doe alsof ik je ouders ben, en jij mij aanspreekt zoals je tegen hen zou spreken.” Hij staarde me aan. “Meen je dat?” Ik haalde mijn schouders op. “Waarom niet?” “Nou, oké.” Hij glimlachte nerveus en deed een poging die in lachen eindigde. Het volgende half uur speelden we het rollenspel, lachend en huilend. Uiteindelijk schudde Sanjay zijn hoofd. “Families hier doen dit niet.”
“In ons land doen gezinnen het vaak ook niet.” Ik glimlachte verdrietig. “Maar mensen die van Jezus houden, moeten proberen anderen lief te hebben. Als we dat doen in moeilijke situaties, laten we zien dat we God genoeg vertrouwen terwijl we doen wat Hij zegt.” Sanjay haalde diep adem en knikte. “Je hebt gelijk. Het zal moeilijk worden, maar ik zal proberen vrede te sluiten.”
Sanjay bezoekt zijn ouders
Hoewel hij nerveus was over de uitkomst, bezocht Sanjay zijn ouders een paar dagen later en vroeg hun hem te vergeven voor de pijn die hij hen had aangedaan tijdens hun meningsverschillen. Hoewel zijn ouders verbaasd waren over zijn aanpak, accepteerden ze zijn verontschuldiging en werkten ze met hem samen om vrede in hun relatie te bereiken.
Het gaat nog steeds niet perfect tussen Sanjay en zijn ouders, maar het gaat elke dag beter. En het gaat ook steeds beter tussen zijn ouders en zijn toekomstige schoonouders. Sanjay’s ouders hebben een trouwzaal geboekt. Dat is een teken dat ze bereid zijn te doen wat nodig is om Sanjay’s huwelijk mogelijk te maken.
Terwijl hij stappen in geloof zet in zijn relaties met anderen, leert Sanjay om God te vertrouwen in het onbekende.
Gebedspunten
- Vraag God om de relatie van Sanjay met zijn ouders te zegenen, zodat die steeds beter zal worden
- Prijs God voor Sanjay’s bereidheid om Hem te vertrouwen in moeilijke omstandigheden.
-
Bid dat Sanjay veel kansen krijgt om over Jezus te praten met zijn vrienden, familie en aanstaande vrouw.
Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!
