Een les uit het evangelie van Lucas
Hem volgen
Het was 06:00 uur en ik was klaarwakker. Niet omdat ik een ochtendmens ben, maar vanwege een jetlag. Het had er alle schijn van dat het een dag vol uitdagingen ging worden. Ons team begon aan onze dagelijkse toewijding, waarin we ons richten op een levensstijl waarbij we Jezus dienen, zoals in het evangelie van Lucas.
“Tegen allen zei hij: ‘Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en Mij volgen.’” (Lucas 9:23)
Uiteraard gaf God mij een gelegenheid om dit in praktijk te brengen, zoals alleen Hij dat kan.
In de loop van de ochtend besloot mijn team om bij een restaurant in de buurt te gaan eten. Ik kon het eten dat voor me stond nauwelijks door mijn keel krijgen. Maar net zoals ik eerder was uitgedaagd tijdens het lezen, verloochende ik mezelf, en slikte het door. Om eerlijk te zijn, heb ik geen idee wat ik heb gegeten.
Kort na de lunch brachten we een bezoek aan de lokale moskee. Mijn partner en ik werden opgenomen in een menigte mensen die naar binnen schuifelde. We zagen hoe de toegewijde moslims voor ons, voordat ze de moskee binnengingen, hun handen, gezicht en voeten zorgvuldig wasten. Wij deden hetzelfde om zo respect te tonen voor hun cultuur.
Waar bent U?
We volgden hen de moskee in en zagen hoe iedereen in keurige rijen ging zitten, met hun gezicht richting Mekka. De mensen wisten dat we vreemdelingen waren, maar ze waren zo vriendelijk om ons te helpen om op de goede manier in de rij te gaan. Terwijl de salat (het gebed) begon en zij begonnen met hun rituelen, zakte de moed in mijn schoenen.
“Waar bent U Jezus, in deze plaats vol duisternis?” bad ik. Ik riep het uit tot de Vader, “waarom heeft U deze mensen nog niet gered? Dit is niet eerlijk! Al deze toegewijde mensen hebben geen kans om U te leren kennen!”
Dagenlang worstelde ik met deze vragen, totdat de Vader mijn vragen beantwoordde met een eenvoudige vraag.
“Waarom denk je dat je hier bent?”
Ken je dit?
Veel werkers worstelen met deze vraag. Ze zien zoveel onrecht en soms totaal geen vrucht. Waar is God, hoe kan Hij dit toelaten? Net als Habakuk mogen wij deze vragen aan Hem stellen. Lees eens over dit onbereikte volk en sta net als bovenstaande werker van Frontiers op de bres voor het volk in de heilige verontwaardiging en compassie die je voelt.
Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!