Een droom die werkelijkheid werd in Mauritanië

Deel 2

Lees hier Deel 1 van het verhaal

Lydia’s geloofsreis na haar droom

Een van de dingen waarmee we Lydia – de moslima uit Mauritanië die Jezus wil volgen – wilden helpen was om in te zien dat het Woord van God elk deel van haar leven kon gaan beïnvloeden. In eerste instantie was haar financiële situatie een onderdeel dat belangrijk leek om aan te pakken, vooral omdat ze niet langer bij haar oom kon wonen. Ze had nu in haar eentje de zorg over haar kinderen. Hoe wilde God haar nieuwe geloof laten uitdragen op dat gebied?

Ze moest voor haar familie zorgen

In de cultuur van Mauritanië is het gebruikelijk dat op zijn minst één familielid in het buitenland woont en geld naar zijn familie stuurt. Toen ze echter Jezus ging volgen, waren er geen rijkere familieleden meer die haar wilden steunen.
In tegendeel: haar cultuur verplichtte haar, als oudste zus, om haar jongere broers eten te geven. Op ons kwam dit over als misbruik maken van haar gastvrijheid door voedsel af te staan dat voor haar kinderen was bedoeld.

Hoe ze begon met het geven van tienden

We wilden financiële zaken in haar leven aanpakken, dus gaven we haar Bijbels onderwijs over tienden en moedigden haar voorzichtig aan om te geven van het weinige dat ze had. Ze begon onmiddellijk in geloof te geven, ondanks dat haar eigen armoede betekende dat ze soms niet genoeg had om haar kinderen te eten te geven. Een tiende of meer van haar kleine inkomen uit de bananenverkoop gaf ze weg om iemand in nood te helpen. Ze had bijvoorbeeld een vriend die extreem arm was. Hij was vaak ziek, en ze gaf hem regelmatig haar rijst en ander voedsel. Terwijl Lydia in geloof haar tienden gaf, bleef de Heer ingrijpen en voorzag voor haar. Ze had altijd voldoende om haar eigen kinderen te eten te geven.

Ze begon haar eigen bedrijfje

Het team ging ermee door om een relatie op te bouwen met Lydia en met andere lokale vrouwen die Jezus waren gaan volgen. Lydia begon al snel anderen mee te nemen naar de wekelijkse samenkomsten van Bijbelstudie en vriendschap.

Als team bedachten we dat het goed zou zijn om haar te leren om haar eigen bedrijf te beginnen, dat haar de mogelijkheid zou geven om onafhankelijk van ons haar geld te verdienen. We hielpen haar om een klein bedrijfje te starten voor het maken en verkopen van zeep. Dit begon kleinschalig, maar ze bleef het hele proces gelovig vertrouwen en God zegende haar inspanningen. Door dit alles heen groeide ze in haar geloof.

Hertrouwen

Het begin van Lydia’s geloofsreis was makkelijker gemaakt door het feit dat haar echtgenoot buiten beeld was. Dit veranderde toen ze erover dacht om te hertrouwen. Als vrouw alleen, stond Lydia onder grote druk om weer te trouwen, zodat ze een goede naam zou houden in haar gemeenschap. Ze had verschillende huwelijkskandidaten, maar ze ging niet in op verschillende aanbiedingen omdat de mannen niet gelovig waren. Toch vertelde ze me vaak: “Ik ben een buitenstaander geworden, doordat ik Jezus volg en doordat ik niet getrouwd ben. Als ik maar zou kunnen trouwen, dan zou ik minder onder druk staan van mijn familie en geen buitenstaander meer zijn. Trouwen zou al mijn problemen oplossen.”

Huwelijk loste haar problemen niet op

Uiteindelijk vroeg haar echtgenoot haar om te hertrouwen en zijn tweede vrouw te worden. Ze stemde in met dit voorstel. Probleem opgelost, zou je zeggen. Maar dat was niet de realiteit. Door te hertrouwen ontstond er geestelijke strijd. Haar echtgenoot had er voor het huwelijk mee ingestemd dat Lydia haar geloof mocht behouden, maar weigerde om haar financieel te ondersteunen. Hoewel hij cultureel gezien verplicht was om haar geld voor eten te geven, gaf hij haar geen cent! In plaats dat haar huwelijk haar financiële lasten had verlicht, waren ze zwaarder geworden.

Afgezonderd van gemeenschap en familie

In de jaren die volgden, kreeg ze nog twee kinderen, één daarvan had een ernstige beperking en kon niet zitten of zichzelf voeden. Haar familie wilde haar nog steeds niet helpen, dus ze moest zelf genoeg geld verdienen om haar acht kinderen te eten te geven. Daarnaast moest ze ook nog drie of vier dagen per week haar man van voedsel voorzien. “Het voelt alsof ik in de wildernis ben. Ik voel me verloren,” vertelde ze me verschillende keren in deze periode van drie jaar. “Ik weet niet hoe ik mijn kinderen morgen kan voeden. Maar als ik terugga naar de islam, krijg ik geld van mijn familie.”

Het terugkeren naar de islam lijkt haar problemen te verlichten

Ze kwam verschillende keren op dit punt van wanhoop. Het terugkeren naar de islam leek al haar problemen op te lossen, net zoals hertrouwen leek te doen. Maar elke keer als ze op dit punt kwam, sprak de Heer tot haar, gewoon hardop. Ik heb nooit een hoorbare stem van God gehoord, maar de Heer moedigde haar vaak op deze manier voorzichtig aan om op de goede weg te blijven.

God voorzag in haar moeilijkheden

Gedurende de jaren heeft de Heer trouw voorzien in verschillende opmerkelijke manieren. Op een bepaald moment kon ze een maand bij ons blijven, zodat we haar verder konden trainen in het maken van zeep. Haar nieuwe vaardigheden en de voorraad zeep die we samen maakten, hielpen haar om haar inkomsten uit zeep te verhogen. Ze leerde ook Gods voorzienigheid te herkennen in een buurvrouw die eten met haar deelde of toen ze van een internationale organisatie voor ontwikkelingshulp een lening kreeg om grond te kopen voor een huis.

Hoe verder

Tijdens mijn laatste zeven jaar in Mauritanië, woonde ik 12 uur reizen bij Lydia vandaan. We kwamen elke paar maanden bij elkaar en belden elkaar regelmatig op. Vanaf het moment dat ze besloot om Jezus te volgen, heeft ze veel vrienden, buren en familieleden tot de Heer geleid. God gaf haar een terugkerende droom in haar kindertijd en ik voel me vereerd dat Hij mij de gunst verleende om deze droom te vervullen. Maar er was nog een lange weg te gaan.

De waarde van vriendschap

Door de jaren heen hebben mijn teamgenoten en ik ontelbare uren besteed aan het discipelen van Lydia door de Bijbel te lezen en samen te bidden. Maar een van de meest cruciale elementen was onze vriendschap. In moeilijke tijden voelde ik haar pijn. In goede tijden voelde ik haar vreugde. Ik denk dat het een van de meest belangrijke dingen is geweest, om samen met haar op te lopen.

Bid voor vrouwen als Lydia

Bid dat ze mogen volharden in gehoorzaamheid en Zijn kracht en leiding mogen ervaren. En bid voor meer dromen voor moslims, net als zij had. Bid ook dat meer mensen een gebedsverhoring zullen zijn.

Maandelijks vergelijkbare verhalen in je mailbox ontvangen? Meld je hier aan!