Werkers wonen – voordat ze vertrekken – een periode in een moslimwijk in Nederland. Ze leren daar om contact te maken met hun buren, relaties op te bouwen met moslims en het evangelie te delen. Ze maken mooie, bijzondere en vaak verwarrende ontmoetingen mee. Ga met één van onze werkers op bezoek bij een Afghaanse familie en laat je verwonderen over hoe het nu zit met het al dan niet bedekken van je haar als vrouw.

Mijn Syrische en Afghaanse buurvouwen

Via Adlah (Syrisch) leerden we Danish kennen. Danish is een Afghaanse vrouw van middelbare leeftijd. Op straat is ze vaak in het zwart gehuld, thuis heeft ze de meest kleurrijke en prachtige gewaden aan. Adlah en Danish zijn twee vrouwen in een nieuw land. Allebei gevlucht. Ze hebben een totaal andere moedertaal. Ze kunnen allebei slechts een beetje Nederlands. Wat brengt hen samen? Ze hebben elkaar ontmoet bij de school van de kinderen en hebben contact gekregen. Ze zijn allebei moeder, allebei moslima en allebei bezig met het opbouwen van een nieuw leven in Nederland.

Onbedekt

We worden hartelijk ontvangen bij Danish. Het is voor mij de eerste keer dat ik haar bezoek. Ze woont op de begane grond van een flatgebouw. Niet alleen zij en haar man, maar ook hun volwassen kinderen en een paar kleinkinderen wonen daar. Allemaal in een appartement in de Randstad. Er wordt Afghaanse thee voor ons drieën neergezet en schalen met nootjes en snoep. Ze schenkt geen thee in voor haarzelf, maar is druk in de weer in de keuken, waaruit de meest heerlijke geuren komen van vlees dat bereid wordt. Adlah voelt zich op haar gemak met alleen vrouwen in de kamer en doet haar hoofddoek af. Ze geniet zichtbaar van het eten en het samenzijn.

Het mutsje met twee staartjes

De dochter van Danish sluit na een tijdje ook aan. Ze is zwanger. Haar moeder had ons dit al met blijdschap verteld toen we haar vroegen naar haar kinderen. We krijgen foto`s te zien van andere kleinkinderen. Na een tijdje komt er een tas tevoorschijn met kleertjes. De familie die nog in Afghanistan woont heeft allerlei kleding gestuurd voor de baby. Het wordt een meisje en er zijn mooie jurken met bijpassend broekje, lakentjes en nog meer kleertjes. Het meeste is zelfgemaakt en liefdevol versierd met prachtige borduursels of kraaltjes. We bewonderen het fijne handwerk. Dan komt er een roze mutsje tevoorschijn met twee staartjes van nephaar eraan vastgenaaid. Dat vindt de familie mooi. Het is namelijk een meisje en het moet dus ook haar hebben als een meisje, leggen ze uit. De baby heeft op deze manier straks toch staartjes.

Bedekken bij mannen

Op een bepaald moment komt de man van Danish binnen. Hij begroet ons vriendelijk. Adlah schrikt en doet snel haar hoofddoek weer om. De ironie treft me: Wanneer de meisjes nog heel klein zijn krijgen ze kunsthaar aan hun muts om zo snel mogelijk de schoonheid van hun haar te tonen. Wanneer ze ouder zijn moet het haar worden bedekt.

Het was bijzonder om in deze familie opgenomen te worden en meer te leren en te zien over hun gebruiken. Het maakte me ook blij om te horen hoe gelukkig ze waren met het feit dat de eerste baby die geboren zal worden een meisje is. Het meisje is welkom in hun kleine appartement. En het meisje wordt gezien als echt meisje, met de twee staartjes die op haar wachten. Ze is geen teleurstelling voor haar familie omdat ze geen jongen is.

Boekje Delen met Moslims – aanrader

Contact met moslims is bijzonder. Ik – Jasmijn – zie het als waardevol cadeau van God dat ik met hen mag optrekken en Zijn licht mag brengen onder de moslims. Juist daar heeft Hij mij laten zien wat Licht is en Wie Licht is. Tegelijkertijd is het soms een hele zoektocht: Hoe doe ik dat nou en hoe begin ik over Jezus? De belangrijkste les die ik leerde en leer is: Door Hem lief te hebben en in Hem te zijn. Wil jij net als ik delen met moslims? En heb jij net als ik daar praktische handvatten bij nodig? Bestel dan het boekje Delen met Moslims, waarin ik belangrijke informatie en handige tools met je wil delen.