De Minangkabau in Indonesië

De Minangkabau in Indonesië

Er is een beroemd Minang-gedicht dat eindigt met de regel: alam takambang jadikan guru; de natuur wordt de leraar. Zul, die in het landelijke centrale leefgebied van de Minangkabau woont, zal dit gedicht hebben gehoord. De ‘natuur’ waaraan hij leerde zich te conformeren is een complex samenspel van de natuurlijke wereld, sociale verwachtingen en traditionele en religieuze verplichtingen.

Angst voor en nieuwsgierigheid naar de Bijbel

Hoewel de religieuze traditie sterk is, staat onderwijs ook hoog in het vaandel, vooral bij de vader van Zul, die hem leerde op zoek te gaan naar kennis waar hij die ook vond. Zul heeft daarom de moed gehad om verder te kijken dan zijn cultuur en een exemplaar van de Bijbel gelezen. De gelovigen die hem bezochten en zijn vragen beantwoordden heeft hij hartelijk ontvangen. Nu deelt hij deze schat met anderen.

Dit soort ontvankelijkheid is niet gebruikelijk. De Minangkabau zijn één van de islamitische bevolkingsgroepen in Indonesië. De mogelijkheden voor hen om het Woord van God te horen of te lezen zijn beperkt. De meesten zijn bang voor de Bijbel omdat ze geleerd hebben dat de Bijbel gevaarlijk is.

“De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.” 1 Johannes 4:18

Gebedspunten

Bid dat de Geest van God Zul en andere gelovigen inzicht zal geven in wat ze lezen en de woorden met anderen te delen.
Bid voor hen die bang zijn om de Bijbel te lezen. Vraag de Vader om hen te bevrijden en hen te leiden naar manieren waarop ze het Goede Nieuws uit Gods Woord kunnen horen.
Bid voor hen die angst verspreiden en zich tegen de waarheid verzetten. Bid dat ze bevrijd worden en geroepen om Jezus te volgen.