''Ik ben hier, omdat jij mij over Jezus kwam vertellen''

‘‘Ik ben hier, omdat jij mij over Jezus kwam vertellen’’

Dr. Abdul Rahman

Toen ik als moslim opgroeide in West-Afrika, werd mij altijd geleerd om christenen uit de weg te gaan. Ze hadden Gods Woord veranderd en konden mensen naar de hel leiden. De eerste christen die ik leerde kennen, was toen ik tiener was: een Koreaanse zendeling, die de lokale naam Azindow had. Met tien broers gingen we vruchten uit zijn tuin stelen. Maar in plaats van dat hij ons wegjaagde, nodigde hij ons uit om zoveel als we wilden te pakken. Omdat hij taekwondo (Koreaanse vechtkunst) kende en wij ook, kwamen we elke week bij hem oefenen. Het begin van een vriendschap, waarin hij overigens nog niets over zijn geloof deelde. Wel zagen we dat hij goed en integer was. Na een half jaar vroeg Azindow ons of we de Bijbel en de koran samen wilden bestuderen. Dit was de eerste keer dat ik met de Bijbel in aanraking kwam. Wij jongens praatten heel veel en hij zei weinig. Daardoor dachten we dat we hem wel konden bekeren tot de islam! Maar achteraf gezien, was het weinige dat hij zei heel krachtig.

Een proces van verandering

Na anderhalf jaar studie, begon God door Zijn Woord in mij te werken. De vraag waarmee ik zat, was of ik zeker wist dat ik naar de hemel zou gaan als ik zou sterven. Ik vond hier geen antwoord op in de koran of bij mijn leraren. Tijdens één van de studies stelde Azindow mij juist deze vraag: “Als je nu ter plekke overlijdt, weet je dan of je naar de hemel gaat?” “Nee,” zeiden we, “niemand kan dat zeker weten.” Moslims zijn vooral gefocust op het leven dat komen gaat. Daarom zijn mensen bereid om hun aardse leven af te leggen als ze hiermee zekerheid krijgen dat ze naar de hemel kunnen. Azindows antwoord op deze levensvraag was krachtig en te mooi om waar te zijn. “Het maakt niet uit wanneer of hoe ik sterf,” zei hij. “De Bijbel verzekert mij als volgeling van Christus een plek in de hemel.” De verzen die het meeste indruk op me maakten waren Johannes 14 vers 3 en 6 (dat Jezus de weg heeft vrijgemaakt voor ons om bij Hem te komen). Dit was het begin van mijn bekeringsproces. Ik zeg ‘proces’, want God werkte stapsgewijs in mijn hart terwijl ik in mijn zakbijbeltje las. Hoe meer ik in het Nieuwe Testament en de koran las, hoe meer ik overtuigd werd dat Jezus de enige weg was.

Ik ben hier, omdat iemand zijn huis en comfort heeft achtergelaten en op het platteland van West-Afrika Jezus met mij kwam delen.

Te belangrijk om geheim te houden

Maar… hoe kon ik Jezus volgen als mijn negen broers het er niet meer eens waren? Dus ging ik in het geheim naar Azindow en bad om Jezus als mijn Redder aan te nemen. Mijn broers vertelde ik er niets over. Op een dag stelde Azindow mij voor om twee van mijn broers te vertellen over mijn geloof in Jezus. Ik vond het niet zo’n slim idee, maar gehoorzaamde toch. Tot mijn grote opluchting bleken zij een paar weken na mij tot geloof te zijn gekomen! Nu waren we met drie van de tien en later volgden er nog twee. Na twee jaar geheim kerkbezoek, voelde ik de Heilige Geest mij de belangrijkste vraag van mijn leven stellen: “Ga je deze belangrijke boodschap geheim houden? Of ga je het delen, wat de gevolgen ook mogen zijn?” De boodschap van God was duidelijk: mijn geloof is te belangrijk om geheim te houden. Van toen af aan werd ik overweldigd door een verlangen om te delen! Ik vertelde het aan mijn familie, wat uiteraard niet zo goed ging. Na een aantal dreigementen, mochten we ons geloof uitoefenen. Ons leven was anders: we waren gehoorzaam, vriendelijk en blij. Dat maakte indruk op mijn vader, dus kondigde hij aan: “Iedereen in de familie is vrij om Jezus te volgen.”

Jezus delen met moslims

Na mijn bekering, wijdde ik mijn leven aan het delen van Jezus met moslims. Ik studeerde theologie en werkte 16 jaar lang als voorganger en gemeentestichter onder moslims, ook met Frontiers. Nu ben ik samen met mijn vrouw directeur van Frontiers Nederland. In deze rol wil ik de Nederlandse kerk voorbereiden om werkers uit te sturen om Jezus met moslims te delen. Vandaag sta ik hier, omdat iemand zijn huis en comfort heeft achtergelaten en op het platteland van West-Afrika Jezus met mij kwam delen.